رسانه و سوادزیست‌محیطی بر اساس نمونه‌ای منتخب از ساکنان شهر تهران

امروز وضعیت نامناسب محیط زیست ایران، به یک دغدغه مهم ملی تبدیل شده است. ازاین‌رو لازم است اندیشمندان حوزه‌های مختلف از طریق تحقیق و تتبع به چاره‌جویی در آن مورد بپردازند. نوشتار حاضر که حاصل یک فعالیت پژوهشی می‌باشد با این هدف تنظیم شده است و کوشیده تا رابطه مصرف رسانه (رسانه‌های جمعی و شبکه‌های اجتماعی) را با سواد زیست‌محیطی شهروندان تهرانی تحلیل نماید. روش این پژوهش از نوع پیمایش بوده است. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 384 نفر انتخاب تعیین شد. نمونه‌گیری بر اساس روش خوشه‌ای و انتخاب افراد بر اساس نمونه در دسترس انجام شده است. برای جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامه‌ی ترکیبی محقق ساخته و استاندارد استفاده شد. اعتبار پرسشنامه به شیوه‌ی صوری، و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد. بر اساس یافته‌های این پژوهش، بین متغیرهای سن، وضعیت تأهل، تحصیلات و درآمد با سواد زیست‌محیطی رابطه معنادار وجود دارد. فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر رابطه میان استفاده از رسانه‌ها و سواد زیست‌محیطی مورد تائید قرار گرفت. این به آن معنا است که آگاهی، نگرش و رفتار حمایت‌گرانه نسبت به محیط زیست در اثر بهره‌گیری از رسانه تقویت خواهد شد. معادلات ساختاری نیز نشان داد که مدل تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است. نوشتار حاضر با طرح دلالت‌های یافته‌های تحقیق درباره جامعه ایران به پایان رسیده است.